Końcowa część

Encyklopedia PWN

egzamin
[łac. examen ‘badanie’],
forma sprawdzania osiągnięć uczniów bądź studentów w obrębie danego przedmiotu bądź grupy przedmiotów nauczania;
epilog
[łac. < gr.],
lit.końcowa część utworu epickiego lub dram.,
karbon
[łac. carbo ‘węgiel’],
piąty okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 355 do ok. 295 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.
Kopernik Mikołaj, ur. 19 II 1473, Toruń, zm. 24 V 1543, Frombork,
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
łasica długoogonowa, Mustela frenata,
gatunek ssaka z rodziny łasicowatych;
anat. narząd rozrodczy samic ssaków, silnie umięśniony i unaczyniony, w którym podczas ciąży rozwija się nowy organizm, także końcowy odcinek jajowodów innych kręgowców, oraz część układu rozrodczego bezkręgowców („macica” — przekształcony odcinek jajowodu);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia